Rufus Reid (Atlanta, 1944) is een Amerikaanse jazz contrabassist, componist en hoogleraar, hij is sinds de jaren ’70 actief in de wereld van de jazz en nam meer dan 500 albums op waaronder 25 onder zijn eigen naam. Hij is een ware legende en een van de meest opgenomen jazzbassisten, hij werkte met diverse jazzgrootheden zoals Dexter Gordon, Stan Getz, Kenny Barron, Thad Jones/Mel Lewis Orch. En vele anderen. Hij schreef een standaardwerk over de bas “The Evolving Bassist”. Hij beschikt over geweldige warme toon waardoor je hem onmiddellijk herkent.

Op dit album is hij te horen met pianist Sullivan Fortner, de helft van de 12 composities op dit album zijn van Reid, de anderen zijn “Big Foot” van Charlie Parker, “Duke Ellington Sound of Love” van Charles Mingus, “Sophisticated Lady” van Duke Ellington, “Sweet Loraine” van Burwell/Paris, “The Peacocks” van Jimmy Rowles en “Memories of you” van Eubie Blake.
Rufus Reid wordt hier begeleid door pianist Sullivan Fortner, hij is 42 jaar jonger dan Reid, het was diens keuze en het moet gezegd de samenwerking verloopt subliem. Fortner won in 2015 de American Jazz Pianists Jazz Competition. Het album gaat van start met het bijna verstilde “Always in the moment” waarin onmiddellijk duidelijk wordt waarom Reid koos voor Fortner als duo partner, zijn serene lichtvoetige spel is een lust voor het oor en combineert prachtig met het warme donkere basgeluid van Reid.

Indrukwekkend is de smakelijke versie van “Duke Elligton Sound of Love” van Charles Mingus, Reid’s krachtige spel doet dan ook sterk denken aan het machtige geluid van Mingus. Het vrolijke titelnummer “It’s the night I like” is een ander hoogtepunt op dit album. Mijn absolute favoriet is de versie van het wonderschone “Sophisticated Lady” die Reid hier neerzet in een adembenemende bassolo. Bijzonder fraai is ook de uitvoering van “The Peacocks”, een lichtvoetige versie van deze klassieker van pianist Jimmy Rowles, heel goed dat dit nummer weer eens wordt gespeeld. Kortom een uitermate geslaagd album van een fantastisch duo !

Jan van Leersum.